Ik was onlangs op een themadag over graan. Bijna de hele branche was er. Het was een interessante, inspirerende bijeenkomst in Nijkerk. Eén van de boodschappen die ik heb onthouden is een belangrijke: we moeten minder afhankelijk worden van buitenlandse leveranciers.
Onze studenten zijn de toekomst en ze werken zich uit de naad ”
Dat is een mooie gedachte, zeker met de oorlog in de Oekraïne in het achterhoofd. En ook mooi: alle belangrijke spelers in de branche, inclusief vakpers, waren aanwezig. Ik keek mijn ogen uit, kreeg de kans om te netwerken. En dat is belangrijk, zeker ook als docent in het middelbaar beroepsonderwijs.
Maar ik bleef, op weg naar mijn huis op het Brabantse land, wel met een knagend gevoel zitten. Want in het hele verhaal over een grotere focus op Nederlands graan was geen rol in de keten voor het onderwijs weggelegd. Terwijl onze studenten – de zogenoemde generatie YZ – toch aan de slag moeten met wat in Nijkerk is besproken.
In het hele verhaal over een grotere focus op Nederlands graan was geen rol voor het onderwijs weggelegd”
Werken met Nedergraan komt aan op een andere soort kennis en vakmanschap. Anders dan het vakmanschap dat in het onderwijs tien jaar geleden werd gegeven.
Je hebt deze generatie dus écht nodig om de stap naar Nedergraan in de ambachtelijke bakkerij te kunnen zetten.
En dat aspect, het ontbreken van een link naar het onderwijs, vind ik jammer. Want we kunnen van alles bedenken, maar als het niet goed landt in het onderwijs, om het maar even zo te noemen, dan heeft het weinig zin. Zeker omdat we in de branche kampen met een personeelsgebrek. Elke man en vrouw telt.
Onze studenten zijn de toekomst. En ze werken zich uit de naad om toonaangevende professionals te worden met relevante kennis.
Bij onze bakkerspecialisaties Boulanger en Patisserie zijn we ondertussen begonnen met de voorbereidingen voor de examens. Onze studenten zijn druk bezig met het plannen en het maken van de eerste maquettes voor hun showtafel. Ze laten zo zien welke vaardigheden ze de afgelopen tijd hebben opgebouwd.
Werken met Nedergraan komt aan op een andere soort kennis en vakmanschap”
Ook voor een docent is dit een mooie, misschien wel de mooiste, periode in het curriculum. Ik zie beetje bij beetje de kennis die ik eerder heb overgedragen in de ontwerpen van showstukken voorbijkomen. Alles komt samen.
Zo heb ik de afgelopen tijd ook een beetje soms aarzelende jongens en meisjes zien uitgroeien tot vakkundige en vastberaden brood- en banketprofessionals. En dat stemt mij als docent, maar ook als liefhebber van ambachtelijk brood, gelukkig.
*Mark Wils is gepassioneerd bakker en docent aan de opleiding boulanger van Summa Brood- en Banket in Eindhoven.
