Alles over Blog

We zitten in een restaurant in Le Marche in Italië. Meer buiten dan binnen. Half op het terras, met drie verschillende soorten tegels op de vloer. Onder een scheefhangend afdakje met balken uit vervlogen tijden.

Veel columns en artikelen gaan op het moment over de zoektocht naar personeel. Ik maak me daar natuurlijk al veel langer zorgen over.

Onze productieleider, onze steun en toeverlaat, gaat ons verlaten. Hij nadert de zestig en vindt het voor zijn belastbaarheid en leeftijd beter om overdag bij een collega-bakker te gaan werken. En wat ben ik blij voor hem!

Ruim tien jaar geleden kwam het ISMC-rapport Thoughts for Food uit over de bakkerijbranche. Welke verwachtingen en doelen die daar geuit werden zijn nu nog actueel of niet?

Natuurlijk, corona heeft de afgelopen anderhalf jaar de wereld op z'n kop gezet. Maar - zoals Bakkerswereld eerder al meldde - in de pandemie is de consumptie van ambachtelijk brood in de huiselijke kring toegenomen.

Voor corona had iedereen het erover: duurzaammmm. Blijkbaar is het nu niet meer de eerste prioriteit, want er is meer 'juicy news': corona, crisis na corona, vaccins met trombose, niet op vakantie, NOW. Boehoe, treurnis en ellende. Dat verkoopt blijkbaar als warme broodjes.

De jeugd van tegenwoordig, altijd een leuke kreet. In de jaren 60 vonden ze de jeugd ook vreemd. En iedereen die toen jong was, vindt nu ook weer iets van 'de jeugd van tegenwoordig'. Dat is dus gelukkig van alle tijden.

De bakkerijbranche is een traditionele branche. Toch vraagt deze tijd van grote veranderingen ook in de traditionele sector om transities.

Het zit ons bakkers in het bloed: een heerlijk brood willen maken. De ene keer met een knapperige korst en flinke bite, de andere keer met een heuse smaakexplosie. Of iets minder explosief, maar nog steeds erg smaakvol.

Als ik begin mei over het Appeldijkje in de West-Betuwe fiets, besef ik hoe rijk wij mensen zijn. Kunnen zijn in elk geval.